wanneer je met krachtraining begint kan je in het begin meer dragen/pushen/trekken/... dankzij het feit dat je beter al je zenuwen en ander motorische eenheden gaat aanspreken, na een tijd stopt deze vooruitgaan en als je dan nog meer kracht wil, moet je dikkere spiercellen kweken, dus massa zal je zeker blijven kweken als je nog vooruitgang wilt boeken.

dus als je beide wilt, raad ik je aan om 6 tot 8 herhalingen doen per sets en een stuk of 4-5 sets per oefening.

dit is wat ik allemaal lees en leer met cursus van voetbaltrainer (jaja zelfs dat leren we nu ) maar ik denk dat de meeste hier met mij akkoord zullen zijn.

dus rho als ik het goed begrijp doe je de grote compounds zoals benchpress,deadlift,pull ups, squat enzo 3*5 en dan de gewone oefeningen zoals fly's enzo 3*8?
dit lijkt me wel goed, wel ik ben begonnen met gewoon 3*10 wat meer massa gericht is omdat ik echt heel mager was en daar moest gewoon snel verandering in komen hehe. dan heb ik ook af en toe eens in trappen getrained 8*zwaarst 10*wat lichter 12* nog wat lichter en dit was ook heel leuk, maar die 3.*5 voor de grote en de 3*8 voor de kleinere lijkt me wel leuk ja

ok ik zal vandaag mss nog eens een schema maken te zien hoeveel tijd ik heb

yep, jij bent goed op weg om een tank te worden

Minitankje Maar wel één waar ik geen ruzie mee zou zoeken of je moest heel rap wegrennen

Op korte afstanden valt een tragere persoon minder op é
Back on-topic: ik werk momenteel met 3x10 maar ik heb al verschillende malen gelezen dat variëren in reps de sleutel is tot spiergroei, er mag geen "adaptatie" ontstaan. Weet jij hier iets meer van Sir G?

Je moet daar ook niet al te veel op letten. Stel dat je lange tijd één en hetzelfde schema volgt kan je de indruk krijgen dat je weinig of niet meer vordert. Dan kan het zo zijn dat je eraan geadapteerd bent, en is het tijd om eens een nieuw schema op te vatten. Doch kan je heel lang met hetzelfde schema blijven vorderen hoor.

Anderzijds heb je ook personen die wekelijks anders trainen, of bijvoorbeeld van de ene sessie op de andere de oefeningen voor een spiergroep wisselen, maar daar ben ik persoonlijk tegen. Dit gaat je volgens mij motoriek ondermijnen. Je lichaam gaat door telkens andere oefeningen te moeten uitvoeren niet optimaal de beweging van één oefening kunnen aanleren, om dan de spieren effectief te kunnen laten samenwerken om meer gewicht te nemen. (wat een zin ) Zelfs als je al een jaar de bench press in je schema doet en je gaat een maandje die vervangen door dumbbell press, ga je na die maand voelen dat je motoriek in de BP een beetje weg is.

Ik ben voorstander van pas te veranderen als je schema begint te slabakken

Practical Programming slaagt voor meer dan 90% wel op krachtschema's..

yup, akkoord. Maar als het doel louter van estetische aard is heb je niet dezelfde criteria nodig als in PP.

Dat je voor hypertrofie anders moet trainen dan 'voor kracht', is een mythe uit de bodybuilding-wereld. Hypertrofie is een natuurlijk (en zeer belangrijk) neveneffect van krachttraining. En tenzij je je wilt opblazen tot krachtloze spierbundel, zijn de zaken die in Practical Programming besproken worden evenzeer op jou van toepassing.
Bodybuilding is zowat het slechtste dat de fitnesswereld (bij wijze van algemene term) overkomen is; aldus Ross Enamait. En daar ben ik het mee eens. Niet dat bodybuilding geen respectabele sport is, maar het het is in feite toch een uitwas van krachttraining. De overeenkomsten zijn mijns inziens geringer dan de verschillen en de waarden van een bodybuilder zijn niet die van de krachtsporter.
Dat je er sterk uit wilt zien, is niet meer dan normaal. Je kan dan wel zeggen dat 'je doel massa is, maar je toch sterk wilt zijn', maar eigenlijk bedoel je dat je heel sterk wilt worden en er overeenkomstig uit wilt zien. En dat is verschillend qua perspectief, heel verschillend zelfs.
Iedere man die heel sterk is (en niet te dik), ziet er ook heel sterk uit: , [url=http://www.t-nation.com/img/photos/2008/08-200-training/image001.jpg]Matt Kroczaleski, Svend Karlsen, ... Hell, kijk gewoon naar de volgende compilatie van old-time strongmen, die echt maximale kracht hadden voor minimale spiermassa (waar je middels goede voeding en specifieke training dus vrij snel voor uit kan):

Het andere perspectief helpt je als kracht je niet interesseert. Maar mijns inziens gaat trainen als een bodybuilder en tegelijk mikken op kracht volledig aan zichzelf voorbij. Dat is de essentie van krachttraining verwerpen en slechts een (belangrijk) aspect ervan vasthouden, om vervolgens weer het één en ander bij te verzinnen teneinde de essentie wederom te vangen... of dat tenminste te proberen.
Dat is wat de 'wetenschapper' Victor Frankenstein deed met een hoop lijken (die slechts een aspect van de mens zijn, van de menselijke essentie verstoken), om net die menselijk essentie terug te halen. Bodybuilding is een lijk, vanuit bodybuilding streven naar kracht is Frankensteins monster.
Ik ben in feite niet de eerste die middels het verhaal van Frankenstein verwijst naar bodybuilding. Pavel Tsatsouline was me voor, ongeveer op de volgende manier: wie spiergroepen geïsoleerd traint en niet naar het volledige lichaam kijkt, probeert in feite zijn/haar ideale lichaam samen te stellen uit 'stukjes lichaam', net als Victor Frankenstein zijn monster samen stelde uit stukjes van mensenlijken.
Terwijl ik dit schrijf, bemerk ik pas de ironie hiervan, wat me des te zekerder in mijn schoenen plaatst.
Als je sterk bent (en niet dik bent), zal je er sterk uitzien. Als je er in de eerste plaats sterk wilt uitzien en eigenlijk ook sterk wilt zijn, neem je een omweg.

Mijn mening...

Dus er is een verschil in hoe de spieren zich vormen bij massa & kracht schema?
Of begrijp ik dit verkeerd?

Ja, dat begrijp ik, maar gaat een bodybuilder ( in een vroeger stadium welliswaar) een andere vorm van spieren/.... hebben?

Het probleem met puur op hypertrofie gerichte schema's bestaat erin dat het motorische aspect van kracht (dat het belangrijkste aspect is) onvoldoende gerespecteerd wordt. Hiermee bedoel ik zowel het goed samenwerken van de spieren in 'natuurlijke' bewegingen en het maximaal benutten van een gegeven ontwikkelde musculariteit, door zoveel mogelijk (juist gekozen) spiervezels tegelijk te laten contraheren.
Bodybuilders werken op de spieren op zich en stellen deze weliswaar in staat tot vrij grote krachtontwikkeling en bovendien herhaalde krachtontwikkeling (recuperatie binnen de spier), maar 'leren' de spieren niet samenwerken, noch maximale kracht uit te oefenen.
De spieren van bodybuilders zijn dus typisch zeer goed ontwikkeld... wat één aspect van kracht betreft: grote spieren. Het andere aspect (motorisch) blijft vrij onderontwikkeld.
Het zal wel duidelijk zijn dat wanneer je beide aspecten ongeveer gelijk* ontwikkelt, je evenzeer zo'n zeer gespierd lichaam bekomt, dan bovendien véél sterker is.
Het is niet dat het onmogelijk is om zeer sterk te worden als bodybuilder (kijk maar naar Coleman), maar het resultaat is toch nog van en heel ander kaliber dan zeer sterke mensen, die daardoor ook zeer gespierd zijn.

------
* Het probleem voor veel beginnende krachtsporters bestaat erin dat de motorische efficiëntie in het begin zoveel achterstaat op de spiermassa (dat wil vooral zeggen: dat de specifieke bewegingen nog grotendeels onbekend zijn), dat de eerste (grote) krachtwinst eigenlijk puur motorisch van aard is, zonder dat daarvoor de spiermassa toeneemt. Pas dan zullen beide aspecten min of meer gelijk ontwikkeld worden.
Hoe verder een krachtsporter vordert, hoe meer van zijn krachtwinst het gevolg is van hypertrofie. Die zeer gespierde krachtsporters die ik eerder aanwees, hebben dus een vrij groot deel van hun spiermassa pas relatief laat in hun carrière 'gekregen'.
Bodybuilders proberen dit 'probleem' (met succes) te omzeilen door in feite minder efficiënte trainingsmethoden te gebruiken, die één aspect van kracht onderontwikkeld laten. Ze zullen daardoor sneller meer resultaat hebben wat spiermassa betreft, maar in the long run zullen ze er niet meer spiermassa door krijgen. Ze zullen het echter wél moeilijker krijgen om later sterker te worden, omdat hun training volledig uit evenwicht is.

Nogmaals, ik vind het een respectabele sport (goede bodybuilders zijn echte atleten, die heel hard trainen en hun volledige leven in functie van hun sport stellen), maar nut? Komaan he.