beter dan rippetoe ?

Ik denk dat Bill Starr al ietsje gevorderder/ingewikkelder is. Dat is daarom niet beter noch slechter.

Met 'Rippetoe' doelen jullie op Rippetoe's 'Starting Strength'. Het is echter zo dat 'Starting Strength' een beginnerschema beschrijft, dat uitgaat van een continue verbetering. In zijn andere boek 'Practical Programming for Strength Training' gaat Rip heel wat dieper in op meer gevorderde periodisatie en uiteindelijk zijn de twee schema's van Bill Starr niets anders dan bepaalde succesvolle exemplaren van het algemene gevorderde en geavanceerde periodisatieprincipe. M.a.w. in 'Practical Programming' leer je zelf zulke programma's als die van Bill Starr samenstellen. Bovendien leer je er hoe en wanneer zulke programma's gebruikt dienen te worden.

Het is namelijk zo dat je een tijdlang elke training zwaarder kan gaan (beginnerstraining). Later zal je korte cycli (ca. een week) moeten doorlopen om een nieuw persoonlijk record te halen (gevorderd schema, bvb. het eerste programma van Starr). Nog later (wellicht jaren later) zal je moeten periodiseren in cycli van ca. maanden (geavanceerd schema, bvb. het tweede programma van Starr). Nog jaren later is het mogelijk dat ook dat niet meer werkt, en zal je eerder jaarlijks moeten periodiseren (wat de meeste heren en dames van de wereldtop in de krachtsport doen).

Het mag duidelijk zijn dat je zo lang mogelijk moet vasthouden aan dat beginnerschema. Immers, eens je dat opgeeft, is de volgende stap een gevorderd schema en kan je niet langer driemaal per week meer gewicht gebruiken, maar slecht eenmaal per week... en later één keer per maand... en nog later één keer per jaar, gedurende misschien een paar jaren... en nog later misschien één keer, na vier jaar twee- of driemaal per dag intensief trainen (om je laatste Olympische Spelen mee te doen).

Rip zegt: 'Milk it out.' En dat is een geweldige raad. Zolang je op je beginnerschema vooruit kan gaan, doe dat! Er zijn trucjes die je kan toepassen (die met rust en deload te maken hebben) om meer uit je beginnerschema te halen.
Ikzelf ben niet beschaamd om toe te geven dat ik met een beginnerschema werk. Helaas - denk ik - zal dat nog maar een paar weken duren, want mijn squat en bench beginnen te stagneren.

Om kort te gaan, Loose, zou je nu best eerst een beginnerschema uitvoeren om te zien hoe ver je kan geraken. Vervolgens zou je er inderdaad goed aan doen Bill Starr te volgen.

Let wel: je kan zulke gevorderde en geavanceerde training op verschillende manieren aanpakken. Mogelijkerwijze werkt Bill Starr niet zo goed voor jou. Als je dan zeker bent dat je niets fout doet, moet je misschien een ander schema gebruiken.

Overigens kost een beginnerschema je minder tijd dan Bill Starr's praktijken, aangezien je ook driemaal per week traint, maar het volume van je training beduidend minder is.

Toegegeven, het is veel van hetzelfde. Als je dat snel beu wordt, moet je misschien wat meer gaan zoeken in de Conjugate Method (zie ook: Westside Barbell).

Maar als je echt voor kracht gaat, moet je of netjes klassiek periodiseren (Rippetoe & Co) oftewel periodiseren m.b.v. de Conjugate Method.
Bij mijn weten zijn dat momenteel de enige echt succesvolle strategieën. Alle andere aanpakken zijn variaties of afkooksels van één van beide en als dusdanig niet meer en vaak minder efficiënt als beide methodes. Tenminste, wat krachttraining betreft; ik spreek me geenszins uit over hypertrofietraining.
Ik durf echter wel bijna te stellen dat dit ook grotendeels voor conditietraining opgaat. En dat moet ook wel, want adaptatie en fatigue - de 'wetenschappelijke' principes waarop beide methodes gestoeld zijn - zijn volgens mij nog steeds de enige elementaire parameters waarmee geprogrammeerd kan worden (hoewel ik twijfel als ik aan hormonale modellen denk...).
Moet ook nog gezegd: de Conjugate Method en klassieke periodisatie kennen een significante overlapping van elkaar. Bovendien en daardoor kan je met deze modellen heel wat kanten uit en hoeven ze helemaal niet saai te zijn. Een goede kennis van de principes voldoet mijns inziens om je training voor de rest van je leven interessant te houden. Zulke kennis vergaren (bijvoorbeeld door Rip's boeken te lezen/studeren), raad ik jullie (zeker degenen die in kracht geïnteresseerd zijn) ook bijzonder sterk aan.

De conjugate method gaat adaptatie tegen, niet door de intensiteit constant te veranderen, maar vooral door elke training anders te maken (andere oefeningen, andere volgorde, eventueel ook andere reps-sets en natuurlijk ook wel een mate van periodisatie).

Je moet goed beseffen wat 'krachtgericht trainen' betekent: in de eerste plaats gaat dat over motorische aanpassingen. Deze zijn van a) intramusculaire aard, waar je spieren zelf sterker worden, zodat je inderdaad beter zal presteren bij de lifts, maar evenzeer van b) intermusculaire aard. Uit b) volgt dat hoe meer de getrainde beweging lijkt op de beoogde beweging, hoe groter het trainingseffect voor die beweging.

In de conjugate method worden inderdaad zeer veel oefeningen gebruikt, maar die zijn bijna alle variaties van de grote lifts die beoogd worden. Een 'conjugate methoder' kan wel op tien manieren squatten, en doet dat ook, maar uiteindelijk zijn al die bewegingen wel zo verschillend dat stagnatie weerhouden wordt, maar anderzijds toch zo gelijkend op squat, dat het organisme zich aanpast (adaptatie) aan de zware squat.

In de tweede plaats is er natuurlijk ook hypertrofie, en ook daar gaat jouw redenering op.

Ik wil me zeker niet uitspreken tegen het variëren van je trainingsschema, maar ik wil je er wel voor waarschuwen dat er velen in de val trappen telkens een ander schema te beginnen, om jaren later te merken dat amper netto vooruitgang hebben gemaakt (ik heb zelf overigens ook ervaringen in die richting).
Er zijn een aantal efficiënte methodes; deze methodes hebben bovendien alle de eigenschap dat men er gemakkelijk fouten op maakt, zonder dat men dat doorheeft (wat vaak verklaart waarom mensen op zo'n schitterend schema toch amper vooruitgang maken).

Ik wil maar dat je je daarvan bewust bent en niet in rondjes begint te lopen.