bedankt muay thai mn vermoeden is dus bevestigt .

Als je je ellebogen steeds in dezelfde hoek houdt, blijft de spanning.

Als je op het bankje ligt, met de gewichten boven je borstkas, kan je je ellebogen in een hoek van bv. 10° houden. Als je die hoek aanhoudt in elk deel van de beweging blijft de spanning in de spieren. Als je je armen gaat strekken boven je borstkas minder.

Het is net de bedoeling dat je onderaan met een goed gebogen armen begint en bovenaan (maar wel niet helemààl tegen elkaar) met gestrokte armen eindigt.
Zo kan je er zelf voor zorgen dat je onderaan een even grote belasting krijgt dan bovenaan, aangezien het zwaartepunt terwijl je je armen strekt verder van je af komt te liggen.
stel dat je je armen altijd in dezelfde hoek houdt ga je bovenaan heel wat minder last met de oefening hebben dan onderaan, de bedoeling is om beide volledig te trainen.

Iets tegen dumbell fly?

ze bestaan niet als aparte spieren, nee, maar je kan een spier wel degelijk lokaal trainen, vooral voor hypertrofie is het belangrijk dat je de spier optimaal over zijn volledige bereik laat werken, en niet enkel bij het onderste van de beweging, zodat al zijn spiervezels worden aangesproken, wat groeien enorm bevordert.

de reden om onderaan je armen niet te strekken is omdat dit onmogelijk hoort te zijn, je moet een zodanig zwaar gewicht gebruiken dat je onderaan je armen gebogen moet houden, en naarmate je omhoog gaat ze strekt om de belasting over je volledige bereik zo zwaar mogelijk te laten zijn.

Sorry, het is sterker dan mezelf.

In de afbeelding onderaan, zie je twee tekeningetjes. Beiden stellen ze via een dikke bruine lijn een arm voor die een dumbbell fly uitvoert. Uiteraard werkt op de dumbbell aan het uiteinde van de arm de zwaartekracht F. De massa van de arm wordt verwaarloosd.

De zwaartekracht wordt hier niet rechtstreeks tegengewerkt (zoals bvb. wel het geval is bij een lamp die aan het plafond hangt), maar werkt via een hefboom (de arm) op de borstspieren. In zo'n geval definiëert men het (kracht)moment Tau. Deze hangt niet alleen af van de kracht die er op een voorwerp wordt uitgeoefend, maar tevens van de lengte van de hier aanwezige hefboom én de oriëntatie van die hefboom t.o.v. de kracht.

In feite komt de bovenstaande discussie hierop neer: wanneer eenzelfde kracht (de zwaartekracht) aan de dumbbell 'trekt', met de arm onder verschillende hoeken (z) t.o.v. die kracht, zal er in beide gevallen een verschillend moment (Tau) optreden.

Zoals je op te tekening ziet, kan de kracht F opgedeeld worden in twee loodrechte componenten, die heel eenvoudig met de sinus en cosinus van de hoek z kunnen beschreven worden. Je kan nagaan dat enkel de component die loodrecht staat op de arm, een invloed heeft op de kracht die hier de borstspier moet ontwikkelen (de andere component is evenwijdig met de arm en 'rekt de arm enkel uit'). Merk op dat F slechts volledig op de arm zou werken, indien deze laatste horizontaal met de grond zou zijn.

Kort samengevat, enkel de loodrecht component van F (=F.sin(z)) trekt aan de arm. Dit vermenigvuldigd met de lengte (r) van de arm geeft Tau=r.F.sin(z).

Je kan duidelijk zien dat in tekening (2), waar de arm hoger gehoffen is, de loodrechte component beduidend kleiner is dan in tekening (1), zodat in geval (1) het moment groter is, en de borstspier meer weerstand moet bieden.

Omdat je tijdens de uitvoering van de dumbbell fly de massa van je dumbbell niet verandert, blijft ook de (zwaarte)kracht gelijk tijdens de beweging, zodat het moment veranderlijk is. Je kan het moment echter constanter houden door de lengte van je arm (r) te veriëren, namelijk door deze te plooien. Vandaar het voorstel om de arm naar de top van de beweging te strekken...

Voor degenen die tot hier gelezen hebben. Ik hoop dat het een beetje duidelijk en foutloos is. Anders zeg je er maar iets over.

EDIT:

Mark, ik las je post nog eens, en ik merk dat mijn post volledig irrelevant is. Ik ga hem echter toch laten staan, want ik heb er wat werk aan gehad. En misschien kan ik op deze manier wat mensen warm maken voor fysica.

Excuses.

Je hebt gelijk. Aangepast.

Voor de volledigheid nog twee opmerkingen bij bovenstaande post (ik dacht er later pas aan).
(1) Tau stelt hier slechts de grootte voor van het (kracht)moment. Aan het volledige (vectoriële ) (kracht)moment hebben we hier geen nood. Voor alle duidelijkheid zal ik in opmerking (2) |Tau| aldus vermelden.

(2) Eigenlijk is niet r de hefboom, maar wordt de hefboom voorgesteld door imaginair lijnstuk (noem het d) dat ontspringt in het centrum van de cirkelbeweging (aanhechting borstspier dus), met met lengte d=r.sin(z). Zo wordt de formule: |Tau|=F.d.