ik ben begonnen doordat mijn beste vriend al een jaar met bodybuilding bezig was

Toen ik twaalf was deed ik karate en moest eens als 'straf' (wegens te laat komen op de training) tienmaal pompen. Daardoor kwam ik tot de schokkende vaststelling dat ik niet eens één keer kon pompen!
Verder moest ik rond die tijd constateren dat ik dik aan het worden was, totaal geen uithoudingsvermogen had en al die kracht die ik mezelf toedichtte niet meer dan een zielige illusie was...
Ik heb toen bij wet vastgelegd: vanaf nu eet ik geen chips meer (deed ik veel), ga ik lopen en leer ik pompen.
Gevolg: ik werd niet meer dikker, leerde hoe pijnlijk beginnen lopen is en pompte elke ochtend.
Thuis werd er ter gelegenheid van de aankoop ervan een pull-upbar in een deurpost gespannen en vanaf toen moesten ook mijn lats eraan geloven: elke keer dat ik onder die pull-upbar door kwam, probeerde ik me op te trekken, tot dat op een dag lukte. Vanaf toen werd optrekken een avondbezigheid: elke ochtend pompen, elke avond optrekken.
Tegen mijn 14de begon ik met thaiboksen. Al snel ondervond ik dat mijn fysieke conditie inferieur was aan elke bedenkbare referentie. Het werd tijd om 's avonds crunches te doen.
Tegen die tijd kwam een vriend van mijn vader tot de vaststelling dat hij zijn trainingsbank, barbell, dumbbells en schijven niet meer nodig had. Wie zou die kunnen gebruiken? Juist! Vanaf toen was het pompen (ondertussen 100 reps) en optrekken (30 reps) voor uithouding en bench press (20,15,10,5) en dumbbell curl (20 reps) voor kracht. Ha ja, want dan trainde ik 'mijn hele lichaam' (triceps en biceps, zo dacht ik ).
Rond dezelfde tijd ontdekte ik dat het internet meer herbergde dan enkel websites over vissen (mijn toenmalige hobby ) en opende het eerste resultaat van de zoekterm 'powertraining' een volledig nieuwe wereld.
Sindsdien heb ik steeds (grote!) fouten ontdekt in mijn aanpak en heb ik die steeds gecorrigeerd. Dat proces is nog steeds in volle gang.

Zo heb ik onlangs ontdekt dat het met mijn spieruithouding zeer slecht gesteld is. Waar ik vroeger een crunchexpert was, 2000 opeenvolgende cruches kon uitvoeren, zijn er dat nu 5O geworden, met een gigantische 'burn'. Vroeger kon ik 84 volledige sit-ups in een minuut. Als ik nu de helft haal, is het veel.
Conclusie: het is goed je fouten te corrigeren en je aanpak te veranderen, maar denk na over wat je verandert en houd wat goed is.

Conclusie van het hele verhaal: iets bereiken is een moeilijk en langzaam proces. Je kan dat proces nog veel langer maken met onnadenkendheid (zoals ik heb gedaan en zoals ik nu tracht te vermijden) of je kan het systematisch aanpakken en veel sneller naar je doel naderen (waar ik nu mee bezig ben).

(Aan zij die vinden dat ik veel te veel geschreven heb om op zo'n korte vraag te antwoorden: wees blij dat je geen examen van mij moet verbeteren! )

kun je wat meer uitleg hierover geven , bedoel je dan overtrainen ?

ik ben er via een oom achter gekomen, hij doet het al bijna 30 jaar, en elke keer als je naast hem staat voel je je opeens heel klein worden terwijl ik toch 1.94m ben . de eerste keer dat ik de sport ontdekte was ik 6 ofso, en sindsdien wil ik graag sterker worden, maar helaas mocht je pas de sportschool in als je 16 was en mijn ouders vonden het niet goed voor me als ik toen al zou beginnen met lichte gewichten. Dit begreep ik nooit tot ik mezelf de laatste tijd steeds meer begon in te lezen. uit eindelijk heb ik de magische 16 bereikt en begon als een gek te trainen, en ik ben nog lang niet van plan om te gaan stoppen.

Begonnen om een bredere borstkas te hebben en om sterker te zijn in de judo.

Dees jaar ben ik echt actief begonne met deze hobby.
Naast mijn gezonde voedingsstijl had ik ook een heel ongezonde levensstijl van drugs, alcohol en sigarette.
Sinds dees jaar ( 1 januari 2008 ) ben ik daar volledig met gestopt.

Ik heb al veel vroeger wille beginne maar in mijn gedachte kon sport/krachttraine niet samen gaan met de ongezonde levensstijl.
In men vroege 10+ jaren liet men sociaal leven het ni toe om er me te beginne en in men late 10+ jaren men werkleven niet.
Nu heb ik men leven volledig omgeslagen en ben ik dus het rechte pad aan het bewandelen door met al die brol gestopt te zijn en me volledig te focussen op men 2de kans studies, werk, vriendin en natuurlijk powertraine.
Ik moet zegge dat dat 1 van de beste keuze van men leven is geweest, het is zalig dat ik me in de dag kan verheugen op de workout en men lichaam voelt geweldig aan.
Ik denk dat ik zelf een beetje verslaafd ben aan het graken.
Kvoel me ook pakke beter in men vel men humeur is er op verbeterd en men familie merkt het ook.

Mijn dank gaat dan ook naar iedereen op deze site voor al de informatie die ze me al hebben geven.
Ik ben hier gekomen als een komplete newbie en heb echt als massas bijgeleerd, de manier waarop en het geduld is ook niet te beschrijven ergens anders krijg je de 1ne flame na de andere wat hier dus niet is.
Cheers !